Σε μια σεμνή και ιδιαίτερα συγκινητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής 20 Ιουνίου 2025 στο αίθριο του Δικαστικού Μεγάρου Καβάλας, αυτή της τελετής ονοματοδοσίας της αίθουσας Δικηγόρων του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας σε «Αίθουσα Ιωάννη Ν. Παναγιωτόπουλου», παραβρέθηκε ο π. Υπουργός και Βουλευτής Ν. Καβάλας Νίκος Παναγιωτόπουλος, τιμώντας τη μνήμη του πατέρα του.
Ομιλητής στην εκδήλωση για το έργο του επί δεκαοκτώ έτη (1978-1996) Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας αείμνηστου Ιωάννη Παναγιωτόπουλου ήταν ο πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας Αθανάσιος Γ. Αθανασίου. Ο κ. Αθανασίου χαρακτήρισε τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο ως μια εμβληματική μορφή που αγαπούσε τη ζωή και τους ανθρώπους. Οι νεότεροι συνάδελφοί του, τον αντιμετώπιζαν, όπως είπε, με δέος. Ο Σερ Τζον, όπως τον αποκαλούσαν όλοι, είχε έντονο και δυναμικό χαρακτήρα, και ξεχώριζε για τη σοβαρότητα, την εντιμότητα, την ευγένεια και την κατάρτισή του. Χαιρετισμό απεύθυναν επίσης, ο Πρόεδρος του Δ.Σ.Καβάλας Γιώργος Γραμμένος και ο Κωνσταντίνος Βαμβακίδης Πρόεδρος Εφετών ε.τ., ενώ το παρόν έδωσαν δικαστές, δικηγόροι, δικαστικοί υπάλληλοι και πλήθος κόσμου.
Μνήμη και Αναγνώριση : Γιάννης Παναγιωτόπουλος 1934 – 2024
Το έτος 1934 γεννήθηκε στην Καβάλα ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος. Ήταν απόγονος και μέλος πολιτικής οικογένειας. Ο πατέρας του βουλευτής, Γενικός Διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ο αδελφός του βουλευτής και υπουργός. Μετέπειτα και ο γιός του βουλευτής και Υπουργός.
Τελείωσε την υποχρεωτική και μέση εκπαίδευση στην Καβάλα. Συνέχισε στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διορίσθηκε δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Καβάλας το 1961 Στις 2 Ιανουαρίου 2024 έφυγε από τη ζωή. Αποχώρησε από το επάγγελμα το 2008, μετά από σαράντα οκτώ χρόνια δικηγορίας. Στο επάγγελμα ήταν δικηγόρος. Στη ζωή ήταν υπηρέτης ιδεών, αρχών και αξιών. Στο επάγγελμα τίμησε την επιστήμη της νομικής την οποία επέλεξε να υπηρετήσει. Προήγαγε το νομικό πολιτισμό. Στη ζωή υπηρέτησε τις ιδέες της Δικαιοσύνης, της Συνεργασίας και της Αλληλεγγύης. Είχε την άποψη ότι αυτές οι έννοιες έπρεπε καθημερινά να πιστοποιούνται με πράξεις. Αυτό και έκανε στη ζωή του. Δεν υπηρέτησε αξιώματα. Αρνήθηκε θέσεις και αξιώματα εκτός του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας, του οποίου υπήρξε Πρόεδρος από το 1978 μέχρι το 1996. Για δέκα οκτώ συνεχόμενα χρόνια. Οι συνάδελφοί του τον τίμησαν και τον εξέλεξαν Πρόεδρο, χωρίς διακοπή, για έξι συνεχόμενες θητείες. Δεν υπήρξε καμία αποδοκιμασία στο πρόσωπό του. Αποχώρησε ο ίδιος για να δώσει χώρο στους νέους Συναδέλφους του.
Με τις παρεμβάσεις και την ενεργητικότητά του συνέδραμε να αποκτήσει η Καβάλα Βιομηχανική Περιοχή. Με την διεκδικητικότητά του και τις παρεμβάσεις του συνέδραμε να αποκτήσει η περιοχή νέο Αεροδρόμιο. Τον Μάρτιο του 1978 απευθύνεται στους Συναδέλφους του και εκλέγεται Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας. Συμμετείχε στα κοινά όχι γιατί απέβλεπε σε ατομικές επιδιώξεις, αλλά γιατί είχε ενδιαφέρον για τα κοινά. Συνελάμβανε τα μηνύματα των νέων καιρών, όσο και αν αυτά καμιά φορά τον ξένιζαν. Τη δική του πρόοδο την έθετε στην υπηρεσία των συναδέλφων του και της επιστήμης. Μέχρι την αποχώρησή του το 1996, η προσφορά του στο Δικηγορικό Σύλλογο Καβάλας ήταν μεγάλη. Κατ’ αρχήν υπήρξε Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Ολομέλειας του Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδος. Επί των ημερών του συνεστήθη το Κοινό Ταμείο Απαλλοτριώσεων. Απέκτησε ο Δικηγορικός Σύλλογος ιδιόκτητα Γραφεία στην Καβάλα. Με τις προσπάθειές του απέκτησε η Καβάλα Δικαστικό Μέγαρο. Άκουγε τους Συναδέλφους του και έδινε απλόχερα ό,τι πολυτιμότερο μπορούσε, ηθικό και υλικό. Τήρησε τους Κανόνες της Δεοντολογίας, γραφτούς και άγραφους.
Ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος δεν ήταν μόνο βαθύς μελετητής του Δικαίου. Ήταν εξ ίσου βαθύς μελετητής των γραμμάτων και των τεχνών γενικότερα. Μελετούσε τα πάντα μέχρι τέλους της ζωής του. Γι’ αυτό και αντιμετώπιζε τα παράξενα και τα απροσδόκητα αυτού του κόσμου, άλλοτε συγκαταβατικά με ένα χαμόγελο και άλλοτε πάλι με σοφία. Εκτός από την καθαρά νομική βιβλιοθήκη του, είχε βιβλιοθήκη με πάνω από χίλια βιβλία με οποιοδήποτε περιεχόμενο και αντικείμενο μπορεί να φαντασθεί κανείς. Όλα διαβασμένα.( Γ.Χ. Χατζηδανδής 2024)