Μήνυμα Νίκου Παναγιωτόπουλου για την 112η επέτειο απελευθέρωσης της Καβάλας:

Σαν σήμερα, στις 26 Ιουνίου 1913, τα αντιτορπιλικά «Δόξα», «Πάνθηρ» και «Ιέραξ» αποβίβασαν αγήματα και απελευθέρωσαν την γενέτειρά μου, την Καβάλα, χωρίς αντίσταση, και έτυχαν μεγαλειώδους υποδοχής από τους κατοίκους.

Η απελευθέρωση της Καβάλας κρίθηκε από τις επιχειρήσεις του Ναυτικού και τη νικηφόρα προέλαση του Ελληνικού Στρατού. Ήταν ο πρώτος θρίαμβος του Πολεμικού Ναυτικού στην έναρξη του Β’ Βαλκανικού πολέμου.

Σήμερα γιορτάζουμε εμείς οι Καβαλιώτες, την ημέρα εκείνη, που ο Πλωτάρχης Αντώνης Κριεζής ύψωσε την ελληνική σημαία στην ελεύθερη Καβάλα.

Ήταν μία εποχή που η Ελλάδα ήταν γεμάτη ορμή, αυτοπεποίθηση, με ενωμένη πολιτική και στιβαρή στρατιωτική ηγεσία, με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και καθολικό παλλαϊκό εθνικό συναίσθημα και εφορμούσε για να αυξήσει κατά πολύ την εδαφική της κυριαρχία. Και το πετύχαινε. Έχει σημασία η ιστορική λεπτομέρεια ότι η απελευθέρωση της Καβάλας έγινε με τέχνασμα από το Πολεμικό Ναυτικό. Μπορεί να κυριαρχούσε τότε στο Αιγαίο, να είχε την υπεροχή σε πλοία, πλην όμως πέτυχε το μέγιστο στρατιωτικό αποτέλεσμα, την απελευθέρωση της Καβάλας, χωρίς τουφεκιά, αναίμακτα. Μια σειρά από πλανευτικές κινήσεις πλοίων για μερόνυχτα πριν δημιούργησαν την εντύπωση στις βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα, οπότε αποχώρησαν ήσυχα, χωρίς να χυθεί αίμα και οι Καβαλιώτες εν μέσω έξαλλων πανηγυρισμών όπως άλλωστε έχει γραφτεί, υποδέχθηκαν τα αγήματα των πολεμικών πλοίων που μπήκαν και απελευθέρωσαν την πόλη.

Χρόνια Πολλά Καβάλα! Χρόνια Πολλά Μακεδονία!